Terminaliteitsverklaring in meeste situaties niet meer nodig

In de palliatieve zorg, de zorg tijdens de laatste levensfase van een patiënt, is het in de meeste situaties niet meer nodig om een zogenaamde terminaliteitsverklaring te gebruiken. Dat hebben verschillende partijen uit de zorg* en het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport met elkaar afgesproken. De verklaring zorgt voor veel onvrede onder patiënten en zorgprofessionals, omdat het patiëntonvriendelijk is en voor veel onnodige administratie zorgt.

De terminaliteitsverklaring geeft aan dat de levensverwachting van de patiënt niet langer dan ongeveer drie maanden is. Deze verklaring moest altijd door de behandelend arts worden ingevuld en afgegeven om de inzet van extra zorg in de wijkverpleging en de langdurige zorg (Wlz) te verantwoorden. Dat is vanaf nu verleden tijd. Daarnaast werd de verklaring door hospices en bijna thuis huizen gebruikt om de toelating tot een hospice/bijna thuis huis te onderbouwen. Zorgverzekeraars hebben afgesproken dat de terminaliteitsverklaring in deze situaties niet meer standaard wordt opgevraagd. De terminaliteitsverklaring is voorlopig alleen nog nodig bij het aanvragen van een PGB voor zorg in de palliatief terminale fase.

Op https://www.ordz.nl/de-patient-client/actiepunten-sector-de-patient-client staat wat er nu zonder de terminaliteitsverklaring van zorgprofessionals wordt verwacht.

Filmpje-Terminaliteitsverklaring-VWS

*Associatie Hospicezorg Nederland (AHZN), Artsenfederatie KNMG, Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V&VN), Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ), Zorginstituut Nederland (ZIN) en Zorgverzekeraars Nederland (ZN).

Bron: Rijksoverheid